Minister Zuhal Demir richt haar pijlen in het volwassenen- en avondonderwijs onder meer op de biergerichte cursussen die zij beschouwt als hobby-opleidingen. Het bewijst alleen maar dat haar dossierkennis niet verder reikt dan het 0.0-gehalte van aardig wat bieren. Daartoe volstaat het om te kijken naar de ontstaansgeschiedenis van dergelijke opleidingen.
In 1994 pionierde de hotelschool van Herk-de-Stad in samenwerking met Alken-Maes met een cursus ‘Bier als drank bij gastronomische gerechten’. Men had immers vastgesteld dat het hotelonderwijs focuste op wijn in alle facetten en nauwelijks aandacht besteedde aan bier, terwijl de Belgische bierwereld op dat moment openbloeide. Enkele jaren eerder waren Stefaan Couttenye (1986) zich met ’t Hommelhof en De Heeren van Liedekercke (1991) zich gaan toeleggen op het combineren van bier met gerechten.
Omdat hotelscholen amper volgden, werd in 2003 de ‘Basiscursus Bier’ uitgegeven voor BSO Restaurant en Keuken en TSO Hotel. Een cursus die werd opgesteld door de Belgische Brouwers in samenspraak met vertegenwoordigers van alle onderwijsnetten, afgetoetst en beantwoordend aan de algemene en specifieke leerplandoelstellingen ‘voor het onderrichten van drankenkennis en drankenleer’. Er werden ook erkende nascholingstrajecten voorzien maar, enkele uitzonderingen niet te na gesproken, waren hotelscholen en docenten niet geïnteresseerd.
Ondertussen nam de vraag naar bierkennis toe, en brouwerijen waren bereid om daar mee in te investeren. Volwassenen- en avondonderwijs namen hun verantwoordelijkheid en in 2008 startte Syntra Limburg als eerste met een zythologenopleiding, spoedig gevolgd door andere Syntra-opleidingscentra en CVO-centra, zoals CVO Brussel. Met gemotiveerde cursisten en gepassioneerde docenten hebben zij bierkennis geïntroduceerd omdat het reguliere hotelonderwijs achterwege bleef. Zelfs een module ‘Gecertificeerd Bierschenker’, uitgewerkt door de Belgische Brouwers, Horeca Vorming Vlaanderen en Syntra Limburg, kreeg geen kans.
Ook nu nog blijkt de keiharde realiteit dat aardig wat deelnemers aan hotelscholenwedstrijden waarin men met bier moet werken nauwelijks onderlegd zijn. Soms krijgen zij zelfs – na zes jaar opleiding – tijdens een voorbereidende infosessie pas voor het eerst een klare kijk op bier en de gastronomische mogelijkheden die er zijn.
Allerlei redenen waren – en zijn nog steeds– goed om bier niet te promoten, met als voornaamste dat je niet dezelfde winstmarges kan nemen als op een ‘onbekende’ fles wijn en dat je moet werken met ‘all-in’-menu’s waarin het bier begrepen is. Nochtans slaat het concept aan en kan je in gezelschap van gemengde drinkers perfect hetzelfde menu serveren met bier en wijn.
Een gelijkaardig verhaal kan worden verteld over de succesvolle volwassenen- en avondopleiding voor micro-brouwers. Sommigen zijn hobbybrouwer gebleven, anderen hebben hun loopbaan een nieuwe wending gegeven en ervoor gezorgd dat er de voorbije jaren zo’n 300 brouwerijen zijn bijgekomen.
Wie dergelijke historiek negeert, heeft zijn of haar 0.0-gehalte aan dossierkennis bewezen.
Menu
