Verschenen in Bierpassie nr. 97, november 2022
Lees ook: Impact van een bierglas niet onderschatten, Welke glazen haal je in huis?
De vormgeving van een bierglas bepaalt de smaakbeleving. Van zodra een bier wordt uitgeschonken, of getapt, bloeit het open en komen aroma’s en smaakaspecten tot ontwikkeling. Door een specifiek glas te kiezen, kan de brouwer bepaalde eigenschappen van het bier accentueren zoals de imposante schuimkraag, het sprankelende karakter, de complexe aroma’s of de volmondigheid. Glazen voor dorstlessende bieren en degustatiebieren verschillen dan ook volledig van mekaar.
Vorming van schuimkraag en ontwikkeling van aroma’s bepalen de vormgeving in grote lijnen. De schuimkraag is immers de plaats waar de aroma’s vrij komen, van hoppig en moutig tot fruitig en kruidig. Omdat het bier vanuit een smal of wijd open glas anders je mond instroomt en op je tong belandt, ga je het ook anders proeven. Dat verklaart meteen waarom je hetzelfde bier een andere, misschien verrassende, smaakervaring oplevert wanneer je het uitschenkt in een ander glas dan het merkglas.
Dorstlessende, verfrissende bieren met een relatief laag alcoholgehalte worden meestal gedronken in smalle, matig hoge glazen. Om het verkoelende effect te accentueren, wordt meestal een wat dikkere glaswand gebruikt en worden onderaan ook ribbels voorzien. Enerzijds laten die toe om het glas stevig vast te houden, anderzijds – en veel belangrijker – zorgen die ribbels ervoor dat de warmte van je hand minder snel wordt overgezet naar het glas en het erin aanwezige bier. Ideaal gaat het glas naar boven toe lichtjes open en sluit het zich bovenaan opnieuw een beetje om schuimkraag en verfrissende aroma’s vast te houden.
Dunwandig en op voet
Voor degustatiebieren worden meestal dunwandige glazen op voet gekozen. Zware, volmondige, en sterke bieren komen beter tot hun recht in wijdopen, ondiepe glazen. Door de grotere oppervlak bovenaan krijgen aroma’s vrij spel om zich te ontwikkelen en te verspreiden. Bij deze bieren gaat het vooral om de smaak dan wel om de veeleer moutige aroma’s die opwellen. Om de aroma’s toch wat langer vast te houden, plooit het glas bovenaan opnieuw een beetje toe.
Tulpvormige, biconische, glazen met een bolronde buik, wat afgeslankte hoge, vaak overmaatse hals en lichtjes naar binnen kantelende rand bieden ruimte voor een stevige schuimkraag die de aromavorming stimuleert. Hoewel in dergelijke glazen meestal 33 cl.-flessen worden uitgeschonken, volstaat het beschikbare volume van de kelk vaak voor een 75 cl.-fles.
Sprankelend dankzij mousseerpunt
Wanneer de brouwer het sprankelende karakter van zijn, vaak hoog koolzuurhoudend, bier wil accentueren, laat hij op de bodem van het glas een zogenaamd nucleatie- of mousseerpunt aanbrengen. Koolzuurbelletjes houden zich daarachter schuil tijdens het uitschenken en borrelen vervolgens de hele tijd opwaarts.
Weet ook dat logo’s of opschriften op het glas dikwijls fungeren als een hulpmiddel om de grootte van de door de brouwer gewenste, ideale schuimkraag aan te duiden.