Toen ik in 1997 begon als zelfstandig journalist kon ik vrijwel meteen aan de slag voor Car&Bus Magazine en Personenvervoer, twee tijdschriften die focussen op de bus- en autocarsector en het openbaar vervoer in al zijn geledingen. Het waren sectoren die ik voordien al enigszins volgde als toerismejournalist. De voorbije decennia ontwikkelden beide sectoren zich volop en kwam er ook de mobiliteitsproblematiek bij. Ondertussen kondigt zich een verregaande vergroening van de activiteiten aan.
Tot in de jaren negentig van de twintigste eeuw was de autocar manifest aanwezig in de reisbureaus. Elk reisbureau had in de rekken minstens één product van bekende autocar-touroperators zoals VTB, Europabus, Omnium Tours of Sylvae Tours; zelfs Jetair en Thomas Cook stelden autocarreizen voor.. Met de stopzetting of verdwijning van die nationaal of gewestelijk actieve autocar-touroperatos verdween de autocar grotendeels uit het reisbureau. Geleidelijk traden meer regionale autocarbedrijven op het voorplan met eigen reizen die hoofdzakelijk rechtstreeks werden verkocht. Doorheen de jaren verouderde het autocarcliënteel maar met de opkomst en doorbraak van de internationale intercity-busdienst Flixbus kreeg het segment een impuls en vonden ook jongeren opnieuw de weg naar de autocar. Meer recent zijn enkele busbedrijven, die tot dan toe uitsluitend actief waren in het openbaar vervoer, zich gaan diversifiëren met het aanbieden van autocarreizen.
De overschakeling van basismobiliteit naar basisbereikbaarheid zal het openbaar vervoersaanbod in Vlaanderen grondig hertekenen vanaf 2021. Globaal komt er een kernnet waarop een aanvullend netwerk en vervoer-op-maat worden geënt. Organisatorisch wordt Vlaanderen opgedeeld in vijftien vervoerregio’s.
In tegenstelling tot de aanbod gestuurde basismobiliteit die handenvol geld heeft gekost, misschien meer mensen naar het openbaar vervoer heeft gebracht maar uitgezonderd in de steden zeker niet heeft geleid tot gewijzigd verplaatsingsgedrag, focust basisbereikbaarheid op vraag gestuurd vervoer volgens de verplaatsingsbehoeften. Waar basismobiliteit zich uitsluitend richtte op het openbaar vervoer, wordt voor basisbereikbaarheid ook gekeken naar vervoer-op-maat, taxi’s, minder-mobielen-centrales, deelauto’s en deelsystemen allerhande. Gelijktijdig wordt de werking van De Lijn afgetoetst met de privé-sector en wordt geëvalueerd of De Lijn de bevoorrechte vervoerspartner blijft van de Vlaamse overheid.
Aansluitend op de invoering van de lage emissiezones in Antwerpen, Brussel en Gent moeten bus- en autocarbedrijven inzetten op een vergroening van hun voertuigenpark. Voor het openbaar vervoer is er een ruime keuze beschikbaar van hybride voertuigen tot waterstof-brandstofcelbussen. Voor autocars die worden ingezet op internationale lijndiensten en internationaal toerisme zijn de mogelijkheden alsnog beperkt.

In de portfolio mobiliteit stel ik je graag enkele artikels voor die ik heb geschreven met betrekking tot openbaar vervoer, bussen, autocars en mobiliteit.

Voor de veertigste verjaardag van de VAB Wegenwacht (2009) stelde ik een gedenkboek samen en dat onder andere op basis van gesprekken met VAB-medewerkers en -wegenwachters. Het leverde heel wat leuke anekdotes op over het verlenen van bijstand aan gestrande automobilisten in binnen- en buitenland.