Een ijsbreker voor een Bolleke

Facebook
X
LinkedIn
WhatsApp

35 jaar geleden, toen het Russische Sint-Petersburg nog Leningrad heette en het de tweede grootste stad van de Sovjetunie was, werd er geklonken met Pieter.

Ooit waren er hechte handelsrelaties tussen de Antwerpse haven, die van het toenmalige Leningrad en diverse Sovjet-bedrijven die zich hier vestigden. Geconfronteerd met de armtierige brouwinfrastructuur aldaar sloot De Koninck als eerste Westerse bierproducent een joint-venture met de lokale Vjena-brouwerij. Op twee jaar tijd slaagde men erin om het haast ondrinkbare bier, gebrouwen in zinken kuipen met water uit de Neva, om te toveren tot een lekker gerstenat. Gelijktijdig opende De Koninck in Leningrad het kleinschalige eetcafé Fortetsia waar de bollekens rijkelijk vloeiden en waar er ook Pieter werd geschonken, een luxepils van 5,5 %vol met op het De Koninck-etiket de wapenschilden van Antwerpen en Sint-Petersburg. Aan de vooravond van de Russische omwenteling maakte de oude benaming opnieuw furore en iedereen sprak er over ‘Pieter’, het koosnaampje voor de stad.
In de oude tsarenstad klonken Vladimir Romanov, troonopvolger van de laatste tsaar, en burgemeester Anatoly Sobtchak regelmatig met een ‘Bolleke’. Toen Fortetsia in hartje winter dreigde droog te vallen omdat een vrachtschip met een container ‘Bollekens’ de wekelijkse doortocht van de ijsbreker in de Finse Golf had gemist, werd meteen een heel apparaat in werking gezet. Het vrachtschip had door werkonderbrekingen in de Antwerpse haven de wekelijkse doortocht van de ijsbreker gemist. Omdat daardoor onherroepelijk de laatste druppel De Koninck uit de tapkraan zou stromen, werd de atoomijsbreker er meteen op uit gestuurd om een vaargeul vrij te maken, terwijl dat anders eenmaal per week gebeurde voor een kolonne van vijftien schepen. En zo bleef De Koninck uit de tapkraan stromen in de Fortetsia.