Diversiteit en chauvinisme

Facebook
X
LinkedIn
WhatsApp

Bierwedstrijden? Ik weet niet wat ik er nog moet van denken. In de eerste plaats is het een marketing-verhaal dat weinig of niets zegt over het bier en de representativiteit ervan binnen een bierstijl. Of moeten wij spreken van een categorie want niet zelden worden allerlei stijlen op een hoopje gesmeten.
Bovendien moet je wedstrijden relativeren. Het zijn heus geen honderd juryleden die alle tweeduizend bieren proeven op één of twee dagen. Bieren worden aangeboden per categorie en gepresenteerd aan één of twee tafels van zes tot acht personen die op een voor- of namiddag tientallen bieren moeten beoordelen; noem het gerust een vorm van oppervlakkige ‘speed tasting’ naar analogie met ‘speed dating’ tijdens netwerkmomenten.
En, wie zijn die juryleden? De helft tot twee derden ervan zijn proevers uit het thuisland van de competitie. Meestal meet men zich internationale of mondiale allures aan terwijl het hooguit een nationale competitie betreft met een groep buitenlandse gasten.
Een blik op alle categorieën in dergelijke wedstrijden bewijst dat het gaat om nationale wedstrijden. Een Duits concours onderscheidt 11 pilsbiertypes en 8 witbiertypes, in de VS gaat het zelfs om 19 pilsbiertypes. ‘Belgian styles’ of imitaties van iconische Belgische bierstijlen worden meermaals uitgesplitst terwijl de diversiteit binnen diezelfde authentieke Belgische bierstijlen onder één noemer wordt geplaatst. Er bestaat zelfs een categorie ‘historische bieren’ maar van Belgische bierstijlen die soms terug gaan tot de middeleeuwen vind je geen spoor.
Bovendien is het van langsom duidelijk dat al die subcategorieën worden gecreëerd om ter plaatse gebrouwen bieren in de kijker te plaatsen, ook al vertonen die nauwelijks overeenkomsten met de originele Belgische bierstijl. Maar, gebrouwen door een lokale brouwer en beoordeeld door een panel dat voor de meerderheid bestaat uit lokale juryleden met hun lokale smaakvoorkeuren. Van enig chauvinisme – zoals je dat terugvindt in die buitenlandse wedstrijden – is in België geen sprake. Men opteert er, net zoals in het buitenland, liever voor een tiental of meer internationaal aanwezige pilsbier- en witbiertypes of IPA-varianten.
Het zou de geloofwaardigheid van bierconcours ten goede komen wanneer zij de verscheidenheid aan Belgische bierstijlen even nauwgezet zouden onderverdelen als zij doen met bijvoorbeeld Duitse, Engelse en Amerikaanse bieren. Zeg nu zelf, een gepassioneerd Belgisch bierliefhebber onderscheidt sowieso al meerdere varianten van authentieke, Belgische, pilsbieren, lambiekbieren, witbieren, saisons, roodbruine bieren, tripels, enzovoort. Hoog tijd dat die enorme diversiteit ook eens wordt erkend door de organisatoren van bierconcours.

(Verschenen in Bierpassie nr. 101, december 2023)