Bierliefhebbers komen slechts zelden op straat om hun ongenoegen te uiten. In mei 1992 en mei 2002 was dat anders toen Interbrew besloot om respectievelijk een brouwerij en een mouterij te sluiten.
Na diverse overnames ging Interbrew (nu AB InBev) begin jaren negentig over tot een reorganisatie en herstructurering van de activiteiten. Nadat men in 1991 de volledige controle had verworven over de Belle-Vue-brouwerijen en er ‘alles aan gedaan had om een nieuwe dynamiek te geven aan het segment van de bieren van spontane gisting’ en de investeringen in marketing en produktie er het ‘tastbaar bewijs’ van waren, werd besloten om de brouwerij De Neve in Sint-Gertrudis-Pede (Schepdaal) te sluiten. Spontane gisting en lagering zouden er blijven gebeuren en de traditionele ‘Gueuze Fond’ zou ‘zeker behouden worden in ons produktengamma’. De bierconsumentenvereniging De Objectieve Bierproevers (OBP, nu Zythos) was er niet gerust op en mobiliseerde bierliefhebbers in binnen- en buitenland om hun ongenoegen kenbaar te maken. Op 23 mei 1992 werd zelfs een betoging georganiseerd voor het behoud van de lambiekbrouwerij, zij het tevergeefs.
Een tweede bierbetoging vond in 2002 plaats in Aalst waar Interbrew de in 1987 overgekochte mouterij De Wolf-Cosyns ging sluiten. De Wolf-Cosyns was alom bekend voor het uitgebreid aanbod moutvariëteiten dat werd geleverd aan trappisten- en andere speciaalbierbrouwerijen. Zo’n 180 leden van OBP, de Aalsterse Objectieve Proefajuinen (OPA) en de Baardegemse Bierproevers (Bobsa) stapten op 5 mei in een rouwstoet door Aalst. Ook deze protestmars kon Interbrew niet overtuigen om hun standpunt te herzien.
Weliswaar niet georganiseerd door bierliefhebbers maar door de toenmalige burgemeester van Hoegaarden, Frans Huon, was er op 10 december 2005 een betoging onder het motto ‘Hoegaards bier blijft hier’. Zo’n 3000 werknemers, inwoners en bierliefhebbers uitten hun ongenoegen tegen de voorgenomen sluiting van Hoegaarden en de overheveling van de witbier-productie naar Luik.
