Lees ook: Klare kijk op troebel bier
In oudere, koperen, brouwzalen zie je nog de typische filterkuip met kraantjes en lekbak. Brouwers tikken regelmatig tegen de kraantjes om ze bij te regelen. “Dit is nog zuiver brouwersambacht en vakmanschap” waardeert Gert De Rouck.
Onderaan in de filterkuip bevindt zich een zeef met verschillende aftakpunten, waarop leidingen zijn aangesloten die het wort naar de respectieve kraantjes laten stromen. Omdat de graanlaag op de bodem van de filterkuip niet overal even dik is, dringt het wort niet overal even snel door en gaat het sneller door het ene dan door het andere kraantje stromen. Dikwijls wordt de graanlaag nog uitgewassen omdat zij nog heel nuttige suikers bevat voor de latere gisting. “Opdat je een kwalitatief goed gefilterd wort zou hebben, moet de brouwer ervoor zorgen dat het wort uit elk kraantje even snel stroomt. Louter op zicht regelt hij het debiet van de wortfilter. Het volledige kraantje heeft ook de vorm van een zwanenhals of sifon waardoor er geen zuurstof in het wort kan komen onderaan de filter. Het concept is geniaal in zijn eenvoud”.
